Thuis bij: Guus van Dorsser
Op een mooie zomerdag in september 2023 hebben we afgesproken met Guus van Dorsser voor een interview. Als we aanbellen worden we vriendelijk ontvangen door Guus. Omdat het zo’n lekker weer is besluiten we om buiten te gaan zitten. Zijn vrouw Friedrun schuift ook aan.
Guus is op 12 januari 1950 in Poortugaal geboren en is daar ook naar de Lagere School gegaan. In die tijd hield hij al op 6-7 jarige leeftijd zebravinkjes. Na de HBS-B ging hij in 1968 in Utrecht diergeneeskunde studeren aan de Universiteit Utrecht en ging hij daar ook op kamers wonen. Af en toe ging hij naar zijn ouders in Poortugaal en in een van die weekendjes bezocht hij daar de plaatselijke soos waar hij Friedrun leerde kennen.
Het was 16 mei 1975 toen hij afstudeerde als allround dierenarts. 2 dagen later (ja echt) ging hij als dierenarts werken in Best in de praktijk van dokter Grimme, die toen in de Nieuwstraat woonde. Hij had geen woonruimte en hij mocht toen samen met Friedrun bij dokter Grimme intrekken. Al vanaf de eerste dag werd hij in het diepe gegooid en moest er alleen op uit. Als hij tegen problemen zou lopen, moest hij maar even bellen, zei dokter Grimme.
Al snel kwam er een probleem toen bij een boerderijbezoek een koe niet kon kalven via de normale weg. Mobieltjes waren er niet in die tijd, dus belde Guus naar de praktijk. Dokter Grimme was er niet en bleek ook ergens druk bezig te zijn. Hij was momenteel niet beschikbaar. En zo gebeurde het dat Guus al snel geheel zelfstandig zijn eerste keizersnee operatie moest uitvoeren. Hij deed er die eerste keer wel extra lang over maar gelukkig werd het een succesvolle ingreep.
Na twee maanden vond het stel onderdak in een van de Leemkuilenflats. Daar hebben ze drie jaar gewoond en daar is ook hun eerste zoon geboren.
In die tijd was er een gebrek aan dierenartsen en dat was dan ook een goede reden voor Guus om buitengewone dienstplicht aan te vragen. Het verzoek werd toegewezen en hij hoefde dan ook niet de militaire dienstplicht te vervullen. Was mooi meegenomen.
In 1977 zijn ze verhuisd naar de Oranjestraat (hoek Wingerdstraat).
Inmiddels was hij voor zijn werk in 1975 geassocieerd en medeoprichter van de Dierenkliniek aan de Oirschotseweg alwaar hij 35 jaar heeft gewerkt. Voor mensen die weleens de dierenkliniek bezocht hebben zal Guus geen bekend gezicht zijn. Dat komt omdat hij zich daar een jaar of vier op de achtergrond heeft bezig gehouden met chirurgie en later ging hij letterlijk de boer op. Zijn taak was om rundvee- en varkensbedrijven te bezoeken om zodoende de dieren te controleren en de boeren te begeleiden bij de verzorging van hun vee. Dat betekende dat je wel zo’n 2,5 – 3 uur op een boerderij bezig was.
In 1984 is hij op zijn huidige adres aan de Bakpers komen wonen. Hij heeft daar grond gekocht die toen bijna onverkoopbaar was omdat het er heel nat was. Guus nam de gok en woont er nu schitterend in een huis ontworpen door Louis de Kok en gebouwd door Hein van de Wal.
Guus is een persoon die niet goed kan stilzitten. Een actief baasje. Daarom hield hij er ’s avonds nog een praktijk op na aan de Bakpers voor kleine huisdieren, waar vele Bestenaren gebruik van hebben gemaakt.
Omdat de dierenkliniek aan de Oirschotseweg op een gegeven moment stopte met grote dieren en zich alleen nog richtte op kleinvee en huisdieren is Guus nog 1,5 jaar in Diessen gaan werken als veearts in een grote maatschap.
Tijdens dit interview zijn we veel te weten gekomen over het beroep van dierenarts. Ook hebben we enkel uitdrukkingen geleerd die we jullie niet willen onthouden:
- Koe met lijf eraf = de baarmoeder ligt er helemaal uit
- Een bedrogen beestje = een vaarskalfje dat voor de leeftijd van 14 maanden al gedekt is door een stier. Het gevolg is dan meestal een keizersnee voor het beestje.
- Soms wordt er dan een kikkerkalf (waterbuik) geboren dat ge-euthaniseerd moet worden.
Guus en Friedrun zijn echte francofielen en trekken er graag op uit met de caravan naar Frankrijk (Dordogne, Tarn, Jura, Provence). Ook bezitten ze een vakantiehuisje in Overloon. Guus is geen boekenlezer, wel houdt hij zijn vakliteratuur bij.
Hij heeft vroeger nog aan veteranenhockey gedaan en nu golft hij nog 1 dag in de week. Kijkt op TV graag naar golfen, Formule1, wielrennen en voetbal (PSV-supporter). Grappig is dat hij hier in Best eens is gekroond als Nederlands kampioen handmelken. Zo zie je maar dat de Vogelvriend rijk is aan Nederlandse kampioenen!
Guus en Friedrun hebben twee zonen die nu 45 en 47 jaar oud zijn. Hun zonen wonen in Gouda en Haarlem. Ze hebben twee kleinkinderen van hun zoon in Gouda.
Zoals eerder vermeld is Guus al vroeg met vogels houden begonnen. Ook nu heeft hij een volière aan huis. Hij is onlangs helemaal gerenoveerd omdat het hout begon te rotten.
Het vogelverblijf ziet er netjes uit en er is ook een binnenkooitje dat uitkomt in de garage.
In de loop der jaren heeft Guus zebravinken, shamalijsters, japanse nachtegalen, valkparkieten, diamantduifjes, bronzemannnetjes, oranjekaakjes en mozambiquesijsjes gehouden. Wel altijd in kleine aantallen.
Zijn favoriete vogel is de shamalijster vanwege de zang en de makheid.
Hij hoeft niet zoveel tijd te besteden aan zijn vogels omdat hij er niet zoveel heeft. Toch kun je zien dat ze niets tekort komen en er goed verzorgd bijzitten. Guus beleeft dan ook duidelijk plezier aan zijn vogels.
Momenteel zitten er in zijn volière 2 kwarteltjes, 2 turquoisine parkieten, 1 bastaard putter x kanarie en 6 zebravinkjes (waarvan 4 jongen).
In Poortugaal was hij al lid van de NBVV. Maar het lidmaatschap is enkele jaren stopgezet tijdens zijn studie. Daarna toch weer vogels gaan houden en lid geworden van de Vogelvriend per 1 januari 1987.
Guus is voor velen een tamelijk onbekend lid, denk ik. In het begin was hij toch wel af en toe aanwezig maar de laatste jaren zie we hem nauwelijks nog. Wel bezoekt hij altijd onze vogelshow. Zijn afwezigheid wordt ook wel veroorzaakt door zijn drukke agenda. Want, zoals eerder gezegd, Guus is erg actief en altijd wel ergens mee bezig. Is lid van een motorclub, diverse commissies waaronder die van de Betrokken Bestenaren, die tegenstander zijn van de bouw van een gemeentehuis naast de AH. Zit bij de VVV en kent zodoende Tiny van der Rijt. Via de lotenverkoop kent hij Henri en met Jos de Wert heeft hij weleens gevist. Ook is Guus ongeveer 5 jaar vrijwilliger geweest bij hospice "De Vlinder". Daarnaast heeft Guus als hobby schilderen. Wij krijgen een rondleiding langs zijn schilderijen die her en der verspreid in huis aanwezig zijn. En alhoewel hij er geen cursussen voor gevolgd heeft, zijn we allebei onder de indruk van zijn werken. Werkelijk erg fraai schilderwerk! We hebben er enkele gefotografeerd maar die komen hier in zwart wit afgedrukt zeker niet tot hun recht.
Het huis ademt de sfeer van zijn beroep en hobby door allerlei aanwezige accessoires. Zo zien we bijvoorbeeld een biggetje met acht poten in een pot op sterk water.
Gevraagd naar hun mooiste moment dan is het antwoord de geboorte van Michiel hun eerste zoon.
Tot slot nog enkele gebeurtenissen uit de praktijk van dierenarts Guus:
Zo was er een zeug die gebigd had. Resultaat 12 gezonde biggetjes. Maar meters baarmoeder was er uitgekomen bij de geboorte. Dat moet weer terug, maar dat ging niet meer. Onder verdoving wordt dan de baarmoeder afgebonden en weggesneden. Het stompje gaat dan weer terug in de zeug. Het is dan 10 dagen penicilline spuiten maar meestal gaat de zeug dan toch dood. Echter deze zeug bleef leven. Enige tijd later belt de boer en zegt dat de zeug berig staat (gedekt gaat worden). Wat te doen? “Lekker zijn gang laten gaan” zei Guus, wat kan er gebeuren…..ha ha ha.
Ook een circus dat in de buurt is roept de hulp van Guus in voor een zieke tijger. Het behandelen van een tijgerpython van drie meter hoort er ook bij.
Komt een man op het spreekuur met een hond onder de arm. Hond heeft een bult onder aan zijn buik zegt de man. Guus kijkt en zegt dat dat gewoon zijn tepel is. De man wist niet dat een reu ook tepels had….
Guus is een goede verteller en wij zijn onder de indruk geraakt van zijn verhalen maar bovenal van zijn schilderijen. De tijd is voorbij gevlogen en voor we er erg in hebben is het weer tijd om te vertrekken.